سن پیری در سگ ها بسته به نژاد و اندازه متفاوت است. سگ های نژاد بزرگ معمولا زودتر از سگ های نژاد کوچک پیر می شوند. سگ ها از حدود 7 سالگی به بعد وارد دوران سالمندی می شوند.

• 💥

  کاهش فعالیت بدنی:

  سگ پیر ممکن است تمایلی به بازی و پیاده روی های طولانی نداشته باشد و بیشتر استراحت کند.
• 💥

  افزایش وزن یا کاهش وزن:

  تغییر در متابولیسم و سطح فعالیت می‌تواند باعث تغییر وزن شود.
• 💥

  سفیدی موها:

  مخصوصا در اطراف پوزه و چشم ها.
• 💥

  کاهش بینایی و شنوایی:

  ممکن است به صداها یا اشیاء به خوبی واکنش نشان ندهد.
• 💥

  آرتروز و درد مفاصل:

  لنگیدن، مشکل در بلند شدن و نشستن، و امتناع از پریدن از نشانه های آرتروز است.
• 💥

  مشکلات دندانی:

  بیماری های لثه، دندان های شل و بوی بد دهان.
• 💥

  بی اختیاری ادرار و مدفوع:

  از دست دادن کنترل مثانه و روده.
• 💥

  تغییرات در اشتها:

  ممکن است کمتر یا بیشتر از قبل غذا بخورد.
• 💥

  مشکلات گوارشی:

  استفراغ، اسهال یا یبوست.
• 💥

  مشکلات قلبی و تنفسی:

  سرفه، تنگی نفس و خستگی زودرس.
• 💥

  توده ها و برآمدگی ها:

  بررسی منظم بدن سگ برای شناسایی هرگونه توده یا برآمدگی غیرعادی.
• 💥

  تغییرات رفتاری:

  گیجی، بی قراری، تحریک پذیری یا افسردگی.
• 💥

  اختلالات خواب:

  ممکن است در طول روز بیشتر بخوابد و در شب بی قرار باشد.
• 💥

  کاهش توانایی یادگیری:

  یادگیری ترفندهای جدید ممکن است سخت تر شود.
• 💥

  مشکلات پوستی:

  خشکی پوست، ریزش مو و خارش.
• 💥

  ضعف سیستم ایمنی:

  بیشتر مستعد ابتلا به بیماری ها می شود.
• 💥

  کاهش توانایی تنظیم دمای بدن:

  ممکن است به گرما یا سرما حساس تر شود.
• 💥

  عدم تمایل به تعامل با دیگران:

  ممکن است از بازی با سایر سگ ها یا تعامل با افراد دوری کند.

نکات نگهداری از سگ های مسن:

مراقبت از یک سگ پیر نیازمند توجه و صبر بیشتری است. محیط زندگی سگ را راحت و ایمن کنید. فراهم کردن یک جای خواب نرم و گرم، دسترسی آسان به آب و غذا، و اجتناب از سطوح لغزنده می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی او کمک کند. پیاده روی های کوتاه و منظم به حفظ تحرک و جلوگیری از اضافه وزن کمک می کند. معاینات منظم دامپزشکی برای تشخیص زودهنگام بیماری ها و ارائه درمان مناسب ضروری است. در ضمن، توجه به بهداشت دهان و دندان و تمیز کردن منظم دندان ها می‌تواند از بروز مشکلات دندانی جلوگیری کند.

نکات تغذیه ای برای سگ های مسن:

18 نشانه پیری در سگ‌ها و نکات نگهداری و تغذیه‌ای

تغذیه مناسب نقش مهمی در سلامت و طول عمر سگ های پیر دارد. غذای سگ مسن باید حاوی پروتئین با کیفیت بالا، چربی کم و فیبر زیاد باشد. این نوع غذا به حفظ توده عضلانی، کنترل وزن و بهبود عملکرد دستگاه گوارش کمک می کند. مکمل های غذایی مانند گلوکزامین و کندرویتین میتوانند به بهبود سلامت مفاصل کمک کنند. همیشه آب تازه و تمیز در دسترس سگ قرار دهید. در صورت وجود مشکلات دندانی، غذای نرم یا خیس شده را انتخاب کنید.

1. کاهش فعالیت و انرژی

اگر سگ شما دیگر مثل قبل پرانرژی نیست و به سرعت خسته می‌شود، این می‌تواند نشانه‌ای از پیری باشد. فعالیت‌های سابق را کاهش داده و بیشتر استراحت می‌کند. ممکن است دیگر تمایلی به پیاده‌روی‌های طولانی نداشته باشد یا در بازی کردن با اسباب‌بازی‌ها کمتر ذوق نشان دهد. به تدریج فعالیت‌هایش را کم کنید و زمان‌های کوتاه‌تر و ملایم‌تری را به بازی و پیاده‌روی اختصاص دهید. در صورت مشاهده هرگونه درد یا ناراحتی در حین فعالیت، حتماً با دامپزشک مشورت کنید. سعی کنید با تشویق و نوازش، او را به فعالیت ترغیب کنید اما هرگز مجبورش نکنید. از بازی‌های فکری ساده برای تحریک ذهنی او استفاده کنید، حتی اگر فعالیت بدنی‌اش محدود شده باشد.

2. سفید شدن موها

سفید شدن موها، مخصوصا در ناحیه پوزه و صورت، یکی از بارزترین نشانه‌های پیری در سگ‌ها است. این تغییر رنگ طبیعی است و جای نگرانی ندارد. با افزایش سن، تولید ملانین (رنگدانه مو) کاهش می‌یابد، که منجر به سفید شدن موها می‌شود. این فرآیند معمولاً از سن 5 تا 7 سالگی در سگ‌های نژاد بزرگ و از 7 تا 10 سالگی در سگ‌های نژاد کوچک شروع می‌شود. سفید شدن موها هیچ تاثیری بر سلامتی عمومی سگ ندارد. می‌توانید از شامپوهای مخصوص سگ‌های مسن برای حفظ سلامت و لطافت موهای او استفاده کنید.

3. کاهش شنوایی

کاهش شنوایی یکی از مشکلات رایج در سگ‌های مسن است. ممکن است متوجه شوید که سگ شما به صداها کمتر واکنش نشان می‌دهد یا دستورات شما را به خوبی نمی‌شنود. این مشکل می‌تواند ناشی از تغییرات در ساختار گوش، آسیب به عصب شنوایی یا تجمع جرم در گوش باشد. برای اطمینان از کاهش شنوایی، می‌توانید سگ خود را به دامپزشک ببرید تا معاینه شود. برای برقراری ارتباط با سگ ناشنوا، از زبان اشاره و حرکات دست استفاده کنید. هنگام صدا زدن او، به آرامی به شانه‌اش ضربه بزنید تا متوجه حضور شما شود. مراقب باشید که او را ناگهانی لمس نکنید، زیرا ممکن است بترسد. در محیط‌های شلوغ و پرتردد، او را با قلاده و بند محکم نگه دارید تا از گم شدن جلوگیری شود.

4. مشکلات بینایی

با افزایش سن، احتمال بروز مشکلات بینایی در سگ‌ها نیز افزایش می‌یابد. آب مروارید، گلوکوم و دژنراسیون شبکیه از جمله مشکلات شایع بینایی در سگ‌های مسن هستند. ممکن است متوجه شوید که سگ شما به اشیاء برخورد می‌کند، در تاریکی به خوبی نمی‌بیند یا در تشخیص چهره‌ها مشکل دارد. برای تشخیص مشکلات بینایی، حتماً سگ خود را به دامپزشک ببرید. محیط خانه را برای سگ کم‌بینا ایمن کنید. مبلمان را در جای خود ثابت نگه دارید و از قرار دادن موانع در مسیر او خودداری کنید. در طول شب، از چراغ خواب استفاده کنید تا دید بهتری برای سگ خود فراهم کنید. هنگام پیاده‌روی، او را با قلاده و بند محکم نگه دارید و مسیر را با دقت راهنمایی کنید. به آرامی با او صحبت کنید تا از حضور خود آگاهش کنید.

5. آرتروز و درد مفاصل

آرتروز یکی از شایع‌ترین مشکلات در سگ‌های مسن است که باعث درد، سفتی و کاهش دامنه حرکتی مفاصل می‌شود. ممکن است متوجه شوید که سگ شما به سختی از جای خود بلند می‌شود، لنگ می‌زند، از پله‌ها بالا و پایین نمی‌رود یا در هنگام لمس مفاصلش احساس درد می‌کند. برای تشخیص و درمان آرتروز، حتماً با دامپزشک مشورت کنید. دامپزشک ممکن است داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs)، مکمل‌های غذایی مانند گلوکزامین و کندرویتین یا فیزیوتراپی را تجویز کند. وزن سگ خود را در محدوده سالم نگه دارید تا فشار کمتری به مفاصلش وارد شود. از تختخواب نرم و راحت برای استراحت او استفاده کنید. پیاده‌روی‌های کوتاه و ملایم می‌تواند به حفظ انعطاف‌پذیری مفاصل کمک کند.

6. مشکلات دندانی

با افزایش سن، احتمال بروز مشکلات دندانی در سگ‌ها نیز افزایش می‌یابد.جرم دندان، بیماری لثه و از دست دادن دندان‌ها از جمله مشکلات شایع دندانی در سگ‌های مسن هستند.ممکن است متوجه شوید که سگ شما بوی بد دهان دارد، به سختی غذا می‌خورد، خونریزی لثه دارد یا دندان‌هایش لق شده‌اند.بهداشت دهان و دندان سگ خود را به طور منظم رعایت کنید.دندان‌های او را به طور مرتب مسواک بزنید و از خمیر دندان مخصوص سگ‌ها استفاده کنید.از دادن استخوان‌ها و اسباب‌بازی‌های سخت به سگ خود خودداری کنید، زیرا ممکن است باعث آسیب به دندان‌ها شوند.

به طور منظم سگ خود را برای معاینه دندان به دامپزشک ببرید.

در صورت لزوم، دامپزشک ممکن است جرم‌گیری دندان و کشیدن دندان‌های آسیب‌دیده را توصیه کند.غذاهای نرم و مرطوب را برای سگ خود انتخاب کنید تا جویدن برایش آسان‌تر باشد.

7. تغییرات در وزن

تغییرات در وزن، چه افزایش و چه کاهش، می‌تواند نشانه‌ای از پیری در سگ‌ها باشد.کاهش وزن ممکن است ناشی از کاهش اشتها، مشکلات دندانی یا بیماری‌های زمینه‌ای باشد، در حالی که افزایش وزن می‌تواند ناشی از کاهش فعالیت و متابولیسم باشد.به طور منظم وزن سگ خود را اندازه بگیرید و در صورت مشاهده هرگونه تغییر قابل توجه، با دامپزشک مشورت کنید.رژیم غذایی سگ خود را با توجه به سن و سطح فعالیت او تنظیم کنید.اگر سگ شما اضافه وزن دارد، میزان غذای او را کاهش دهید و فعالیت بدنی‌اش را افزایش دهید.

اگر سگ شما کاهش وزن دارد، به او غذاهای مغذی و خوش‌خوراک بدهید و از مکمل‌های غذایی استفاده کنید (با مشورت دامپزشک).

بیماری‌های زمینه‌ای مانند دیابت و بیماری‌های کلیوی می‌توانند باعث تغییرات در وزن شوند، بنابراین باید سگ خود را به طور منظم برای معاینه به دامپزشک ببرید.

8. بی‌اختیاری ادرار

بی‌اختیاری ادرار به معنای ناتوانی در کنترل ادرار است و می‌تواند در سگ‌های مسن به دلایل مختلفی از جمله ضعف عضلات مثانه، مشکلات عصبی یا بیماری‌های زمینه‌ای رخ دهد. ممکن است متوجه شوید که سگ شما در خواب یا هنگام استراحت ادرار می‌کند یا نمی‌تواند ادرار خود را تا رسیدن به محل مناسب نگه دارد. بی‌اختیاری ادرار می‌تواند ناشی از بیماری‌های زمینه‌ای مانند دیابت، بیماری‌های کلیوی و عفونت‌های مجاری ادراری باشد، بنابراین باید با دامپزشک مشورت کنید. دامپزشک ممکن است داروها یا روش‌های درمانی خاصی را برای کمک به کنترل بی‌اختیاری ادرار تجویز کند. سگ خود را به طور منظم به بیرون ببرید تا فرصت کافی برای ادرار کردن داشته باشد. از پوشک مخصوص سگ‌ها استفاده کنید تا از کثیف شدن محیط جلوگیری شود. محل خواب سگ خود را تمیز و خشک نگه دارید.

9. تغییرات در رفتار

تغییرات در رفتار، مانند تحریک‌پذیری، سردرگمی، اضطراب یا پرخاشگری، می‌تواند نشانه‌ای از پیری در سگ‌ها باشد. این تغییرات ممکن است ناشی از مشکلات پزشکی، زوال عقل یا کاهش حس‌های حسی باشند. اگر متوجه هرگونه تغییر در رفتار سگ خود شدید، با دامپزشک مشورت کنید تا علت آن مشخص شود. محیطی آرام و بدون استرس برای سگ خود فراهم کنید. برنامه روزانه او را تا حد امکان ثابت نگه دارید. با صبر و حوصله با سگ خود رفتار کنید و او را تشویق و نوازش کنید. بازی‌های فکری ساده می‌تواند به تحریک ذهنی او کمک کند. در صورت لزوم، دامپزشک ممکن است داروهای خاصی را برای کمک به کنترل تغییرات رفتاری تجویز کند.

10. توده‌ها و برآمدگی‌ها

با افزایش سن، احتمال بروز توده‌ها و برآمدگی‌ها روی پوست سگ‌ها افزایش می‌یابد. این توده‌ها می‌توانند خوش‌خیم یا بدخیم باشند، بنابراین باید هر توده جدید را به دامپزشک نشان دهید. دامپزشک ممکن است برای تشخیص نوع توده، نمونه‌برداری (بیوپسی) انجام دهد. درمان توده‌ها بستگی به نوع و محل آنها دارد. ممکن است نیاز به جراحی، شیمی‌درمانی یا پرتودرمانی باشد. به طور منظم بدن سگ خود را بررسی کنید و هرگونه توده جدید را به دامپزشک اطلاع دهید. تشخیص زودهنگام توده‌ها می‌تواند به درمان موثرتر آنها کمک کند. حتی اگر توده‌ای خوش‌خیم باشد، ممکن است برای جلوگیری از رشد و ایجاد مشکل نیاز به جراحی داشته باشد.

11. کاهش اشتها

کاهش اشتها در سگ‌های مسن می‌تواند به دلایل مختلفی از جمله مشکلات دندانی، کاهش حس بویایی و چشایی، بیماری‌های زمینه‌ای و داروهای مصرفی رخ دهد. اگر سگ شما اشتهای خود را از دست داده است، با دامپزشک مشورت کنید تا علت آن مشخص شود. غذاهای نرم و مرطوب را برای سگ خود انتخاب کنید تا جویدن برایش آسان‌تر باشد. غذا را گرم کنید تا بوی آن بیشتر شود و اشتهای سگ تحریک شود. غذا را به دفعات بیشتر و در وعده‌های کوچکتر به سگ خود بدهید. از مکمل‌های غذایی (با مشورت دامپزشک) برای افزایش اشتها استفاده کنید. بیماری‌های زمینه‌ای مانند بیماری‌های کلیوی و کبدی می‌توانند باعث کاهش اشتها شوند، بنابراین باید سگ خود را به طور منظم برای معاینه به دامپزشک ببرید.

12. مشکلات گوارشی

سگ‌های مسن ممکن است دچار مشکلات گوارشی مانند یبوست، اسهال یا استفراغ شوند. این مشکلات می‌تواند ناشی از تغییرات در رژیم غذایی، عدم تحمل غذایی، بیماری‌های زمینه‌ای یا داروهای مصرفی باشد. اگر سگ شما دچار مشکلات گوارشی شده است، با دامپزشک مشورت کنید تا علت آن مشخص شود. رژیم غذایی سگ خود را به آرامی تغییر دهید و از غذاهای با کیفیت بالا و قابل هضم استفاده کنید. مقدار زیادی آب تازه در اختیار سگ خود قرار دهید. از دادن غذاهای چرب و پرادویه به سگ خود خودداری کنید. پروبیوتیک‌ها می‌توانند به بهبود سلامت دستگاه گوارش کمک کنند (با مشورت دامپزشک). بیماری‌های زمینه‌ای مانند بیماری‌های التهابی روده می‌توانند باعث مشکلات گوارشی شوند، بنابراین باید سگ خود را به طور منظم برای معاینه به دامپزشک ببرید.

13. کاهش تحمل گرما و سرما

سگ‌های مسن معمولاً تحمل کمتری نسبت به گرما و سرما دارند. این موضوع می‌تواند ناشی از کاهش توانایی تنظیم دمای بدن، مشکلات قلبی و عروقی و بیماری‌های زمینه‌ای باشد. در فصل‌های گرم سال، سگ خود را در محیطی خنک و سایه‌دار نگه دارید و مقدار زیادی آب در اختیار او قرار دهید. از پیاده‌روی در ساعات گرم روز خودداری کنید. در فصل‌های سرد سال، سگ خود را گرم نگه دارید و از لباس‌های گرم استفاده کنید. از قرار دادن سگ خود در معرض باد و باران خودداری کنید. محل خواب سگ خود را گرم و راحت نگه دارید. بیماری‌های قلبی و عروقی می‌توانند باعث کاهش تحمل گرما و سرما شوند، بنابراین باید سگ خود را به طور منظم برای معاینه به دامپزشک ببرید.

14. خشکی پوست و مو

با افزایش سن، پوست سگ‌ها خشک‌تر و موهایشان شکننده‌تر می‌شود. این موضوع می‌تواند ناشی از کاهش تولید چربی در پوست، کمبود مواد مغذی و بیماری‌های زمینه‌ای باشد. از شامپوهای ملایم و مرطوب‌کننده برای شستشوی سگ خود استفاده کنید. از روغن‌های مکمل (مانند روغن ماهی) در رژیم غذایی سگ خود استفاده کنید (با مشورت دامپزشک). سگ خود را به طور مرتب برس بزنید تا گردش خون در پوست بهبود یابد. بیماری‌های زمینه‌ای مانند کم‌کاری تیروئید می‌توانند باعث خشکی پوست و مو شوند، بنابراین باید سگ خود را به طور منظم برای معاینه به دامپزشک ببرید.

15. مشکلات قلبی و عروقی

سگ‌های مسن بیشتر در معرض ابتلا به مشکلات قلبی و عروقی مانند بیماری‌های دریچه‌ای قلب، نارسایی قلبی و آریتمی‌های قلبی قرار دارند. این مشکلات می‌تواند باعث خستگی، تنگی نفس، سرفه و غش کردن شود. اگر متوجه هرگونه علائم بیماری قلبی در سگ خود شدید، با دامپزشک مشورت کنید. دامپزشک ممکن است داروهای خاصی را برای کمک به کنترل بیماری قلبی تجویز کند. وزن سگ خود را در محدوده سالم نگه دارید. فعالیت بدنی سگ خود را با توجه به شرایط جسمانی او تنظیم کنید. از دادن غذاهای شور به سگ خود خودداری کنید. به طور منظم سگ خود را برای معاینه قلب به دامپزشک ببرید.

16. زوال عقل (Cognitive Dysfunction Syndrome)

زوال عقل، که گاهی اوقات به آن “آلزایمر سگ‌ها” نیز گفته می‌شود، یک بیماری عصبی است که باعث کاهش تدریجی توانایی‌های شناختی در سگ‌ها می‌شود. این بیماری می‌تواند باعث سردرگمی، فراموشی، بی‌قراری، تغییر در الگوهای خواب و از دست دادن علاقه به فعالیت‌های سابق شود. اگر متوجه هرگونه علائم زوال عقل در سگ خود شدید، با دامپزشک مشورت کنید. متاسفانه، هیچ درمانی برای زوال عقل وجود ندارد، اما داروها و روش‌های مدیریتی وجود دارند که می‌توانند به کاهش علائم و بهبود کیفیت زندگی سگ کمک کنند. محیطی آرام و بدون استرس برای سگ خود فراهم کنید. برنامه روزانه او را تا حد امکان ثابت نگه دارید. بازی‌های فکری ساده می‌تواند به تحریک ذهنی او کمک کند. با صبر و حوصله با سگ خود رفتار کنید و او را تشویق و نوازش کنید.

17. کاهش ایمنی بدن

با افزایش سن، سیستم ایمنی بدن سگ‌ها ضعیف‌تر می‌شود و آنها بیشتر در معرض ابتلا به عفونت‌ها و بیماری‌ها قرار می‌گیرند. این موضوع می‌تواند ناشی از کاهش تولید سلول‌های ایمنی و تغییرات در عملکرد سیستم ایمنی باشد. رژیم غذایی سگ خود را با غذاهای غنی از مواد مغذی و آنتی‌اکسیدان‌ها تقویت کنید. از مکمل‌های ایمنی (با مشورت دامپزشک) استفاده کنید. از قرار دادن سگ خود در معرض حیوانات بیمار خودداری کنید. به طور منظم سگ خود را برای معاینه به دامپزشک ببرید. کاهش استرس می‌تواند به تقویت سیستم ایمنی بدن کمک کند.

18. مشکلات پروستات (در سگ‌های نر)

سگ‌های نر مسن بیشتر در معرض ابتلا به مشکلات پروستات مانند بزرگ شدن پروستات، عفونت پروستات و سرطان پروستات قرار دارند. این مشکلات می‌تواند باعث مشکل در ادرار کردن، درد در ناحیه شکم و خونریزی از مقعد شود. اگر متوجه هرگونه علائم مشکلات پروستات در سگ خود شدید، با دامپزشک مشورت کنید. دامپزشک ممکن است داروهای خاصی را برای کمک به کنترل مشکلات پروستات تجویز کند. در برخی موارد، ممکن است نیاز به جراحی برای برداشتن پروستات باشد. به طور منظم سگ خود را برای معاینه پروستات به دامپزشک ببرید. کاهش وزن می‌تواند به کاهش خطر ابتلا به مشکلات پروستات کمک کند.